Positieve emoties.. en voelen..

Vandaag gelukkig geen Blue Monday.. wel een intensieve dag, dat zeker.
De taxirit verliep vlot en kwam keurig op tijd op de Hezenberg aan.
Net tijd genoeg om mijn spullen op te ruimen en direct in te stromen in mijn therapie, Act, om mee te beginnen.
Het onderwerp van vandaag was “positieve emotie”. Wat wordt daaronder verstaan en welke gedachten roepen het bij je op.
Een goede oefening om in te blijven zien dat er nog altijd leuke en plezierige dingen in het leven gebeuren en niet alles donker en somber is.
Door eerst positieve emotie te benoemen in trefwoorden, wordt het makkelijker om te denken aan wat leuk is of wat leuk was en kun je die voor je eigen persoonlijke situatie beter benoemen.
Best handig als je soms even “vergeet” wat de positieve emoties ook weer zijn of in welke situatie je positieve emotie ervaart of hebt ervaren.

Tevens bemerk ik dan ook dat de negatieve emoties je aandacht “versmallen”, alsof je word opgeslokt door negatieve gedachten, beelden en gevoelens, waardoor je simpelweg niet meer verder kunt kijken dan dát, terwijl positieve emoties je aandacht verbreden en er herinneringen en gedachten van situaties boven komen die je plezierig stemmen.
Soms zijn dit maar moment opname, maar ze zijn er wel! Zelf als je het soms niet exact zo voelt, ze zijn er.
Ook hiervan ga ik een lijstje maken om dit beter zichtbaar te maken voor mezelf. Ik hang ‘m op naast mijn succes verzamellijstje!
En weer als ik er even niet op kan komen, dan herinnert mijn held me! Soms wil ik meer dan alleen een moment van blijdschap, maar ik mag niet vergeten dat ik ook dankbaar moet zijn met een moment. Zelf als een plezierig moment even voorbij is, moet ik mezelf blijven herinneren dat ik dat moment wel even heb gehad en het daar weer op te zoeken... lukt dat even niet... dan is daar weer mijn held! 😃
Blijven herinneren en herbeleven door eraan terug te denken of de plek nog eens bezoeken of een foto terug te kijken en je te verplaatsen in dat positieve moment.
Voor negatieve emotie werkt dat eigenlijk hetzelfde, maar dan tegengesteld.
Maar hoe komt het, als je gedachten positieve emotie willen, maar er toch regelmatig negatieve emotie blijft sluieren? Dat maakt het ingewikkeld.
Ik ga proberen met lijstjes.. negatief in mijn hoofd, positief op papier voor me!

Ik heb een huiswerk opdracht hiervoor meegekregen om iedere dag van de week een positieve emotie te noteren en welke emotie ik daarbij heb ervaren, maar ook het moment dat het stopte en welke gedachten daarbij een rol speelde.
Wederom leerzaam en interessant. Trainen dus en erover na blijven denken en opschrijven.

Tijd voor lunch... die verschrikkelijke lunch hier.. ik zit ‘m uit.. ‘tis maar een half uurtje gelukkig.
De bel, zitten, bidden, eten of niet eten, dankliedje zingen en klaar...

Ook weer PMT therapy, de therapy die door middel van sport en/of spel je leert om voor je zelf op te komen en grenzen aan te geven en hulp te durven vragen.
De oefening was: loop over een evenwichtsbalk.
Nou, dat deden we dus. Sommige van de groep lukte het, sommige wiebelden en sommige stapte regelmatig mis.

-De stellig hier, bijna standaard bij elke therapie: “Niets is fout, alles is gied, het mag er zijn en het is wat het is.”-

De therapeute keek dit aan en besprak met ons de oefening. Zij vroeg zich een paar dingen af. Waarom heeft niemand die moeite had met de opdracht aan een van de groepsgenoten om hulp gevraagd? Waarom waren er leeuwinnen die eigenlijk bij voorbaat niet wilde toch over die evenwichtsbalk gaan lopen?? De oefening was: loop over de evenwichtsbalk. Hoewel er nooit os vermeld dat je de opdracht niet zou mogen weigeren of hulp zou mogen vragen als je dat fijner had gevonden.
Stil waren we.. want inderdaad, dat hadden we gewoon mogen doen, hulp vragen of weigeren, dat had gemogen.
En toch deed niemand dat en ik ook niet. Gedachten daarbij: Ik moet dit toch kunnen, het staat gek of laf als ik hulp zou vragen, ik ben een spelbreker als ik niet wil deelnemen aan de oefening. En ga zo maar door.
Zeker een goede les, vraag hulp, leg de lat niet te hoog voor jezelf, geef je grens aan als je iets niet wilt.

Deze oefening deden we dus nog eens, dit keer mochten we zachte ballen gooien naar de gene die over de balk liep.
Dit keer moesten we uiteraard meenemen wat er bij de vorige oefening besproken was:
-grenzen aangeven
-hulp vragen
-zelf bepalen of je wel of niet met een bal gaat gooien.
De boodschap dus: de opdracht zo uitvoeren, dat het voor jou comfortabel is.

In de wereld buiten dit “internaat” zal het wellicht niet altijd kunnen en zul je soms wel eens voor situaties komen te staan waarin je niet altijd een opdracht kunt weigeren, maar zolang je kunt en durft aan te geven wat voor jou prettig is of juist niet prettig kun je wel lastige situaties bespreekbaar maken.
Ja.. en voor je het weet sta je ineens in de roos van Leary en kun je zo’n situatie beïnvloeden als je je verbale communicatie verandert. Há... ik heb heus wel opgelet hoor! 😂

Het fijne van de Hezenberg hier is, dat je eindeloos kunt oefenen en uiteraard: “Niets is fout, alles is goed, het mag er zijn en het is wat het is” 😂
Lessons for life!! That’s what it is!!

Vanmiddag had ik een gesprek met nona kecil, lastig gesprek. Wel nuttig uiteraard, maar ook energie vretend.
We hebben over “voelen” gesproken. Hoe laat je je gevoel toe en hoe blijf je bij dit gevoel, zonder het weg te lachen of weg te stoppen.
Dat blijkt bij mij toch nog echt een “dingetje”. Ik bemerk hier steeds vaker dat ik op de een of andere manier niet goed bij mijn gevoel kom. Niet met de “mindfullness” oefeningen, niet bij beeldende therapie en bij nog heel veel meer situaties loop ik daar tegen aan.
Nona ontdekte al bij mijn eerste gesprek met haar in mijn eerste week, dat ik overkom als een heel gespannen persoon. Hahaha.. nou.. hoe dan??
Zij ziet dat blijkbaar aan mij, alleen ervaar ik het zelf niet. Ik voel dat ook meestal niet.. en dat zegt gelijk weer heel veel. Voelen... precies dát wat ik niet goed toe laat of binnen laat komen. Blijkbaar voel ik spanningen in mijn lichaam niet als spanning. Wellicht uitgeschakeld of al zoveel jaren onderdrukt, dat ik het niet herken als spanning.
Oefenen dus met minder spanning creëren, door bijvoorbeeld bewust mijn spieren extra aan te spannen, waarnemen dat ik daadwerkelijk mijn spieren aanspan en vervolgens weer los te laten en waarnemen en voelen dat ik spanning vrij laat.
Huiswerk dus.. ik ga oefenen.. 🙂
Nona is een coole chick en dat heb ik dan ook tegen haar gezegd.. schiet ze gelijk in de lach, zo klein als ze is, zo groot is haar schaterlach! Nona is aardig, doortastend en geeft wel handvaten, maar hoe dan ook, ze haalt het niet bij mijn heldin en held.. dat zal haar nooit lukken, maar als alternatief is ze best okay! 1:0 voor mijn helden! 😃

En dan ineens zit de maandag er weer op. Vreemd.. vandaag leek een eeuw te duren, maar ging ook weer snel voorbij. Veel informatie gekregen, confrontaties en een krakend en bonkend hoofd. Bedankt Hezenberg.. 🤨

Nog even mijn positieve emoties van vandaag noteren en heel hard in mijn arm knijpen.. ja dat voel ik gelukkig wel, ik ben nog niet gevoelloos! 😂

Let’s call it a day!!