De taxi was vanmorgen mooi op tijd, dus kwam ik ook mooi op tijd aan op de Hezenberg. De rit met de taxi was okay, hoewel ik me niet zo okay voelde. Afwisselende gevoelens van angstig en onzeker, maar ook al in gedachten bezig met afronden en mijn laatste therapieën goed doorlopen.. en proberen er nog uit te halen wat mogelijk is.
Onzeker over hoe ik verder moet thuis en alleen en tegelijkertijd ook weer fijn om thuis te zijn, eigen bedje, eigen douche.. lieve familie, vrienden en dinnetjes weer in de buurt!! 🙂
Vandaag in mijn laatste week hier ingegaan, mijn laatste maandag op het internaat.
Gelijk al druk... tas met kleertjes in mijn kamer gezet.. hup door naar ACT..... 12:30 voedertijd, daarna PMT, om 15:00 afspraak met Nona, om 16:00 evaluatie met mijn regiebehandelaar (de medicijnman), dan avondeten en dan verrot...en vermoeid.
ACT was helaas geen nieuwe therapie... een herhaling van mijn eerste week hier.. chips... jammer, ik kon geen nieuw onderwerp in me opnemen. Zonde ook van deze laatste keer ACT, hebben ze dan de therapieën nét niet op 10 weken afgestemd of zo?
Bij PMT precies het zelfde.. ook al herhaling.. matje verdedigen, grenzen aangeven en voor jezelf opkomen e.d..
En dan ook nog met precies dezelfde oefeningen... mmmm... beetje jammer.
Voedertijd... bleeehhhhh...🤢 bloemkool (zacht gekookt als bijna pap), droge stapel doorgekookte aardappelen en hamburger zo droog als een schoenzool...
Menukaart veranderd ook niet echt hier ..
Gesprek met Nona was fijn.. ik heb het vervelende berichtje van afgelopen donderdag met haar kunnen bespreken en weer verheldering over gekregen. G-schema ingebracht en alles goed besproken. Dat luchtte een beetje op.. ik voel me er weer iets rustiger onder. Nona is dan misschien niet mijn heldin, die heb ik nl al, ze is best wel een beetje lief.
Woensdag heb ik mijn laatste gesprek met haar en tevens de evaluatie. Ik heb al een hele stapel formulieren van haar gekregen om in te vullen die ik woensdag met haar ga bespreken.
Dat word waarschijnlijk een lang gesprek. 😬
Gelijk aansluitend na mijn gesprek met Nona, had ik de evaluatie met de medicijnman.
Makkie... hij weet meer van medicatie dan van gesprekken...
De medicijnman heeft me alleen gevraagd hoe ik de periode hier op het internaat heb ervaren. Daarbij heeft hij alleen maar: ”ahhh...” “mmm...” “juist ja.. “ en “nou... nou.. mmm... goed, duidelijk, het ga je goed” gezegd. 😂😂
Boeiende evaluatie.
Na de gesprekken moest ik me haasten om op tijd aan tafel te verschijnen .. avondeten.. brood met iets erop.. vleesjes, zoetjes, thee en melk, bidden, liedje zingen en weer wegwezen.
De dag zit er al weer op.
Ik heb uiteraard nog even met mijn liefste held geappt.. altijd blij met zijn peptalk..🙂! Dat doet me weer goed!
Gelukkig zie ik mijn heldin en held volgende week weer.. ik heb ze heel erg gemist! 🙁 nog even geduld hebben.
Morgen weer verder hier.. maar voor nu.. al.. sudah.. mandi, knock-out erin en tidur...
-
▼
2018
(50)
- ► september 2018 (1)
- ► oktober 2018 (22)
- ► november 2018 (19)
maandag 10 december 2018
Abonneren op:
Posts (Atom)
Evaluatiegesprek met Nona
Afscheid hier komt steeds meer in zicht. Ik merk dat ik me de hele week, beetje bij beetje, meer los maak van het Internaat. Ik ben meer op ...
-
Lieve familie, vrienden en dinnetjes, Zoals velen van jullie wel weten gaat mij het verlies van mijn allerliefste Robert mij niet echt gem...
-
Eigenlijk dacht ik dat ik mezelf wel begon door te hebben. Mijn vermijdende gedrag, mijn blokkades, mijn “vluchtroutes” en noem zo maar op....
-
Afscheid hier komt steeds meer in zicht. Ik merk dat ik me de hele week, beetje bij beetje, meer los maak van het Internaat. Ik ben meer op ...
-
Donderdag inmiddels. Voor mijn gevoel zit ik hier al weken. Veel indrukken en therapie en beetje bij beetje meer gesprekjes met de “leeuw...
-
Het gaat opschieten nu... nog 5 nachtjes slapen en dan vertrek ik. Een nieuw traject starten in de vorm van therapie houd mijn geest meer b...