Uiteraard met de focus op maandag, eerst de maandag therapieën, maar in gedachten ben ik ook stiekem al een beetje bij dinsdagochtend. Dan heb ik nl mijn gesprek met Nona en kan ik mijn huiswerkopdracht-deel 1 voorleggen en laten zien.
Maar goed.. sudah .. dat is dinsdag pas.
De taxirit verliep smooth, heerlijk, geen file op de weg en met 1 uur en 45 min. kwam ik al op de Hezenberg aan. Klokslag 10:30, tijd genoeg om mijn spulletjes in mijn kamer te brengen, een sigaretje te roken en een kop koffie achterover te slaan.
Ik startte vandaag met ACT om 11:00. We hebben het gehad over je waarden en over of het waardevol is.
Ook over regels die je jezelf oplegt, wat moét je van jezelf. En bestaat er ook zoiets van “mogen”, i.p.v. “moeten” ?
Door jezelf toe te staan dat je dingen “mag” creëer je meer ruimte voor jezelf en kun je vriendelijker naar jezelf zijn.
Daar hebben we ook in groepsverband mee geoefend door situaties te benoemen waarin je jezelf hebt opgelgd dat je bepaalde dingen moét doen. Ook met elkaar besproken hoe erg het zou zijn als je “moeten” vervangt door “mogen”.
Daarbij kwam ook aan bod om jezelf af te vragen wat je eigenlijk graag zou willen en dat het belangrijk is om tijd te maken voor jouw eigen “waarden”, tijd maken voor dát wat waardevol is voor jou.
Waarden, zoals bijvoorbeeld:
-Liefde, zekerheid, vertrouwen
Respect, bescheidenheid, plezier, rust
Eerlijkheid, verantwoordelijkheid, avontuur
Geloof, creativiteit, humor, optimisme enz. enz.
Hoe maak je je waarden praktisch, zodat het waardevol wordt. Door gedrag, en door “te doen” kun je dit heel goed duidelijk maken. En wanneer is iets waardevol?? Iets is waardevol als je er energie en voldoening van krijgt en dat kan dus voor iedereen weer anders zijn.
Dit zet aan tot nadenken, althans, bij mij wel.
Als ik duidelijkheid krijg over mijn waarden, kan me dit zomaar rust en ruimte geven, maar het kan me ook richting aan mijn leven gaan geven en het kan me helpen door keuzes in mijn leven te maken voor zaken die er voor mij wezenlijk toe doen.
Niemand kan mijn waarden voor mij bepalen, ik kan dat alleen zelf doen, dus dit is zeker een belangrijk onderwerp om goed over na te denken. Blij vandaag met ACT, maar wel een lastige.😬
En een opdracht meegekregen om deze week mee aan de slag te gaan. Iedere dag een fotootje maken van iets dat mijn leven waardevol maakt, wat ik belangrijk vind of wat mijn leven zin geeft.
Picture your life Foto 1:
Deze foto als eerste gekozen. Het rare smoelwerk van mijn allerliefste Robert.
Waardevol: de humor vinden in de raarste dingen of situaties. Hoe naar en onzeker het pad dat we bewandelde er ook uitzag.. Robert vond overal manieren om lekker gek te blijven doen en in het moment te leven. Als ik hier naar kijk kan ik lachen en vind ik dit heel waardevol, vooral omdat ik weet dat Robert het heel zwaar had in deze periode. Dus waardevol ten top!
Morgen weer eentje.
Vanmiddag had ik PMT, was ook best leuk. De therapie begon een beetje later dan gepland, waardoor we jammer genoeg niet zo veel tijd hadden. We hebben ons in groepjes van drie verdeeld en kregen de opdracht om 3 positieve kwaliteiten van jezelf te noemen, vervolgens moesten de andere uit jouw groepje dit aanvullen tot 10.
Conclusie: Hezenbergers weten amper 3 positieve kwaliteiten van zichzelf op te noemen, maar weten er tientallen voor een ander.
Goede oefening in ieder geval en grappig en bijzonder om te horen wat anderen allemaal voor kwaliteiten zien in je, waar je je dan ook echt niet van bewust was.
Vanavond heb ik nog een poos na zitten denken over de mindfullness/aandachtsoefening die we voorafgaand aan iedere therapie doen. De focus leggen op je ademhaling en waarnemingen in je lichaam, dus niet denken, maar voelen en streven naar innerlijke rust en ontspanning.
Ik ben daar gewoon niet goed in en vind het ook geen prettige oefening. Wat ik me dus afvraag is hoe essentieel dit nu eigenlijk is. Moet ik dit binnen 10 weken kunnen? Moet ik me hier op gaan focussen of mag ik ook een andere manier toepassen die voor mij wel werkt?
Ik wil geen kostbare tijd verliezen aan iets, een oefening, die wellicht niet haalbaar is voor mij. Ik wil mij niet blindstaren op iets wat niet goed lukt en waar ik niet zo goed de essentie van weet.
Liever energie en aandacht geven aan de therapieën ik ik juist zo leerzaam en nuttig vind en waarvan ik bemerk dat ik daar iets mee kan.
Lastig, want is dát wat ik essentieel vind een waarheid of praat ik dat mezelf aan??
Mag ik mijn manier van ontspannen gebruiken, door een muziekje te luisteren, of moét ik me toch concentreren op die ademhalingsoefening?
Mag ik een compromis sluiten, of ben ik dan aan het vermijden? Compromis sluiten is niet altijd erg toch??
Dit heb ik ook nog eens met mijn held besproken. Het is fijn om ook zijn mening of visie hierover te horen, zo kan ik het ook weer vanuit een ander perspectief bekijken.
Blij met zijn mening, maar ik ben nog niet helemaal overtuigd.
Morgen ... morgen zie ik Nona, dan mag zij het mij eens even haarfijn uitleggen. Tenslotte zit zij erop! Há!!
Voor nu genoeg wat mij betreft.. ik ben moei als een Hattemse koei..
tidur dus maar.. morgen weer vroeg op.😬
