maandag 3 december 2018

Maandag zonder 3, maar mét labradoodle

Daar zat ik dan vanmorgen... startklaar voor de taxi, besproken voor 8:30/8:45, maar aankomst was 9:30... grrrr... dat was mooi niet de afspraak.. veel te laat die taximeneer..
Vervelend... vlug bellen naar de Receptie van de Hezenberg   dat ik wel kom, maar vermoedelijk te laat.
En dat gebeurde dus ook, maar het viel mee, ik was maar 10 minuten te laat.. (voor het eerst te laat in 8 weken... dus valt nog mee..)

Ik ben gelijk ACT binnengestormd.. maar kreeg geen straf..🙂 het was al doorgegeven.
Stiekem had ik gehoopt dat de aandachtsoefening, waar de therapie altijd mee start, al voorbij was.. gna..gna..gna...😁, maar niets was minder waar. Zo sympathiek van hen zèg... speciaal op mij gewacht voor de “neem wáááár... en observéééér” oefening. Dat noem ik nou nog eens pech hebben...

Ik heb bemerkt dat nu de therapie in herhaling gaat vallen, we hebben opnieuw het onderwerp van de “vermijding” en “controle” behandeld. Deze heb ik al in mijn eerste week gehad, dus zonde... niks nieuws vandaag.
Tja, er zitten nu nieuwe mensen in de groep en dan begint blijkbaar alles weer van voren af aan.
Ik kon zo mijn aantekening erop open slaan en inderdaad .. exact hetzelfde.

Ik heb nu echt een vreemde groep, 2 leeuwinnen die weg zijn en die ik echt mis en morgen komt er een nieuwe leeuwin bij.. én deze week is er nóg een leeuwin die mijn groep gaat verlaten.
Echt vreemd, de hechte, veilige en vertrouwde groep, trekt langzaam uit elkaar en word opgevuld door een nieuwe lichting. Zo gaat dat nu eenmaal, maar is toch niet echt prettig.
Vooral het missen van de 3 vertrokken leeuwinnen, daar heb ik toch meer last van gehad dan ik had gedacht.
“Het is wat het is” dan maar.. en ik ga me komende weken richten op de laatste dingen in therapie. Ik heb nog steeds veel werk aan de winkel!

Na ACT kon ik mijn sombere gevoel eventjes een beetje laten opklaren, doordat er een pastorale gast op bezoek was met.... jawel... een labradoodle pup!!
Annie gelijk blij!! Zo schattig... zo eentje wil ik graag.. een kleine, pluizige, niet verharende mini
labradoodle!!! Een “Marley”, alleen heette deze Floor ..

   

  

Dat was echt een “goedmakertje” (of een goed makkertje😉).
Nou... helemaal plat-geknuffeld dus.. en trui was haren-vrij..😁
Meteen een goed idee voor de Hezenberg, een therapiehond! Niemand zal last hebben van allergie, want daar zijn deze diertjes op gefokt! Dus perfect. Hoog knuffel- en aaibaarheidsgehalte, een vriendje voor allemaal, een beetje beweging voor wie wil wandelen en gezelschap, onvoorwaardelijk!
Ik stem vóór !!

Na de lunch had ik een gesprek met Nona. Een van mijn laatste gesprekken met haar. 
Ik heb mijn weekend met haar besproken, dat het me niet zo goed af was gegaan met mijn huiswerkopdrachten, maar ook dat ik grotendeels begraven heb gelegen. 
Té moe, te lusteloos, te somberachtig en daarbij continu in gedachten een gevecht aan ben gegaan met mezelf. Boos op mezelf omdat ik niet ben opgestaan, boos omdat ik geen huiswerk ben gaan maken, boos omdat ik mijn voornemens niet heb uitgevoerd. En vervolgens mezelf een nietsnut vinden, een loser, een zwakkeling en een mislukkeling. Alleen hebben al die gedachten niet geholpen.
Nona zegt mij dat dát niet de manier is om mezelf te motiveren. 
Zij vind dat ik dingen moet zoeken die mij wél helpen om aan een dagritme te komen. 
Hulp van buitenaf, doormiddel van iemand die me een appje stuurt om op te gaan staan bijvoorbeeld.
Of een planning maken waarbij ik de ochtenden vol plan om dingen buitenshuis te doen, zodat ik eruit moet! Dan loopt de rest van de dag wel beter. 
Dat hoef ik niet perse komende weekenden te doen, maar voornamelijk door de week als mijn Hezenberg erop zit. 
Stof om weer over na te denken en hulp inschakelen. 
Ook heb ik een aantal formulieren gekregen om in te vullen en woensdag bij haar in moet leveren. 
Ik heb het gelijk na mijn gesprek ingevuld. Dan ben ik daar mooi klaar mee. 

Na het eten vanavond ben ik vrij snel naar mijn kamer gegaan... geen zin in woonkamergezelschap.. te moe en geen zin om te praten!! 

Ik heb wel wéér een kaart ontvangen!! Echt bijzonder!! En super lief ook! 
Een kaart van Isa, Carola en Puck!! 


Echt heel lief van hen, met een warme uitnodiging om bij hen te komen eten en logeren!! Hoe lief is dat?!! 😃💙
Dat lijkt me super leuk!  

Ik ga lekker bijtijds douchen, blog schrijven en aftaaien.. ben verrot! Morgen heb ik een date met de medicijnman, dan hoop ik weer goede slaapmedicatie te krijgen, want voorlopig is slapen allang weer waardeloos.. hup met die dope... ik wil gewoon weer een hele nacht mijn ogen sluiten .. 





Evaluatiegesprek met Nona

Afscheid hier komt steeds meer in zicht. Ik merk dat ik me de hele week, beetje bij beetje, meer los maak van het Internaat. Ik ben meer op ...