Blue Monday...

Een blue monday.. dat was het zeker vandaag, hoewel het niet zo startte. Veel bemoedigende Appjes ontvangen van familie en lieve vrienden die mij allen sterkte hebben gewenst voor mijn 2e week Hezenberg!! Dat is een hele fijne start van de dag en doet ook me echt enorm goed!! Dankbaar voor medeleven en positieve vibes!! Zus, held en vrienden en dinnetjes.. bedankt.. dat is echt fijn!! 💙

Met goede moed de taxi ingestapt die mij keurig heeft opgehaald thuis. En wat een opluchting, een andere taxichauffeur! Heel beleefd, keurig en vriendelijk en was heel respectvol! Een heer... die moet ik vrijdag ook hebben.. of ééntje die erop lijkt! Dat ga ik regelen!
Ik was mooi op tijd bij het “internaat”, 10:30 om precies te zijn en om 11:00 mijn eerste “cursus”!
Tijd genoeg om mijn spulletjes in mijn kamer te zetten, koffie te pakken en aan te sluiten bij mijn A-groep voor ACT (Acceptance & Commitment Therapy).

Vreemd genoeg voelde ik me eigenlijk super moe.. en leek er een soort mist over me heen te hangen. Ik kan er niet helemaal mijn vinger op leggen, maar ik kreeg geen fijn gevoel. Als een soort sluier van somberheid.
Is dit depressie ...voel ik me gewoon moe of word ik ziekjes...wil ik naar huis.. of ben ik op mijn plek hier..was mijn weekend te gezellig en mis ik dat op dit moment...ik voel me ook wel een beetje alleenig of is het Blue Monday Feeling???
Ik weet het niet precies, wellicht van alles een beetje.

Erg lang kon ik er niet bij stil staan, want mijn therapie begon. Het onderwerp dit keer was “vermijding” pfff... de therapeute had zeker mijn blog gelezen, dacht ik het niet... spionnen.. 😳
Een heel confronterend onderwerp waar eigenlijk iedereen in mijn groep zich in kon vinden. Vermijding om maar geen pijn of verdriet te voelen, maar er lekker structureel met een grote boog omheen lopen. Het kan je redding zijn in sommige situaties, maar tevens ook je valkuil.
Nou, dat weet ik ook wel, maar hoe doorbreek je zulk gedrag wanneer het je in de weg staat, omdat je   lastige situaties uit de weg gaat, want uiteindelijk levert het je niets op.
Hoe doorbreek je een gedragspatroon dat je je zelf hebt aangeleerd om je hoofd boven water te houden??
Lastig.. en dat lukt ook zeker niet in 1 keer, gezien ik dit al een heel groot deel van mijn leven doe.
Ik heb huiswerk meegekregen en vrijdag gaan we hier weer dieper op in.
Vermoeiende maar zeker interessant onderwerp.

Nog steeds voelde ik me moe en “foggy”, ben na de therapie naar mijn kamer gegaan en heb me daar opgesloten tot 13:30 toen mijn volgende therapie begon.
Nog steeds moe.. maar ook een eenzaam gevoel en dan mis ik Robert ontzettend en spelen er beelden  van toen hij er nog was als onwillekeurige flitsen door mijn hoofd. Niet zo heel fijn en zorgt voor uitgelopen mascara... uughhh irritant..
De volgende therapie sessie ging over “leiding nemen” en “volgen”. Ook een leerzame therapie dat me meer inzicht geeft over hoe je voor jezelf opkomt of juist niet. Neem je het heft in eigen handen of laat je je liever “sturen”. Met verschillende opdrachten die we tijdens deze therapie in koppels moesten uitvoeren kom je ineens een heleboel van je eigen gedrag in bepaalde situaties te weten. Ook al weer zo confronterend. Doen ze dit expres ofzo..🤔 😬

Vervolgens verliep de dag gewoon niet prettig.. somberheid en vermoeidheid overheerste en kreeg dat niet goed opgelost.

In de avond heb ik gelukkig nog heel fijn kunnen Appen met Sammie en met mijn held! Bemoedigende woorden, pep-talk en praatjes over ditjes en datjes.. Dat is prettig, even afleiding en andere stof dat al dat zware hier! Lieve Sammie en lieve held!! 🙏🏽💙

Helaas, te moe om te bloggen en kon het gewoon even niet opbrengen, dat gebeurt ook wel eens.
Blue Monday.. dat was het zeker..

Morgen weer een dag.