zondag 7 oktober 2018

Koffer pakken...

Zondag vandaag.. letterlijk met zon.. moet nu goed nadenken wat erin die koffer gaat. Hoe moeilijk kan het zijn, 5 daagjes hoeft geen stapel te worden voor 5 weken.
Kiezen.. volgooien en er weer uithalen.. en er toch weer in gooien.. gek geworden..
Met een knoop in mijn maag, en overlopende gedachten van wat maar, gooi ik mijn koffer vol en haal ik ‘m weer leeg. Aduuuhhh, waarom zo moeilijk, daar had ik vroeger ook geen moeite mee.. waarom nu wel??
Een jas voor bij die broek, schoenen en laarsjes voor bij dat outfit.. nog een jas.. wie weet koud ineens.. laagjes, een setje casual, een setje netjes.. bloezen of truitjes, vestjes of.. bodywarmer.. sneakers, platte schoen, hakken en pantoffels.. zachte deken móet mee, wie weet koud en ik hou van zacht, dus mee! Bananen boek om te schrijven, leesboek ook mee.. nog 1 jas extra denk ik, ik heb toch plek genoeg.


Zo, grotendeels ingepakt denk ik. Dit duurde langer dan ik had gedacht, maar heb dan ook tussendoor op advies van mijn held een pauze gehouden.. buiten gezeten met een verse kop koffie... in het zonnetje. Even pas op de plaats, gedachten een beetje uit.. althans, volume knop iets lager zodat het minder schreeuwerig is in mijn hoofd. Met mijn snoet in het zonnetje en een kop koffie en tegelijkertijd een beetje Appen met “held” kom ik weer een beetje bij zinnen en kan ik weer beter de schreeuwende gedachten in mijn hoofd op mijn eigen volgorde terug plaatsen, een logische volgorde waar ik iets aan heb. 

Tevens tijdelijk uit mijn gedachten ontschoten, dat vanavond mijn vriendinnetjes bij me langs komen. Aduuuhh dat is waar ook.. daarom zo veel gedoe in mijn koelkast. Leuk weer eens iets maken voor iemand, voor een paar “iemanden”. 
Sammie, Anneke, Saskia en Chloe komen.. dinnie-time, echt leuk dat zij komen. 
Indische macaroni op het menu, dat moet lukken.. ook voorbereiden maar.. alles gaat zo traag bij mij.. en alles leid af.. vooral die koffer... 😬 die me met open “mond” aanstaart alsof hij zeggen 
wil:” vul mij, vul mij” 
Ik gooi ‘m zo gewoon dicht, weg.. dan kijk ik er vanavond wel weer naar. 
Ik ga nog een wasje draaien en mijn bedje refreshen en dan proberen rustig verder mijn lijstje af te werken zonder stom stressen, zonder malende gedachten met mijn focus op “nu” first things first. 
Dan komt het vast wel goed.. toch?? 😬





Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Evaluatiegesprek met Nona

Afscheid hier komt steeds meer in zicht. Ik merk dat ik me de hele week, beetje bij beetje, meer los maak van het Internaat. Ik ben meer op ...