Goed gesprek gehad met Nona, maar ook weer pittig.. bijna als sambel, maar toch iets anders..
Ik heb mijn huiswerkopdracht met haar besproken. Zaterdag heb ik op 3 momenten van de dag even “stil gestaan” bij het alleen in huis zijn. Ik moest aandacht geven aan wat ik voel als ik thuis ben en wat ik nodig zou hebben op dat moment.
Die opdracht had ik gemaakt, ‘s morgens, begin van de middag en in de avond. Best lastig om te bedenken wat ik voel, omdat ik daar soms moeite mee heb. En helemaal lastig om te bedenken wat ik nodig zou kunnen hebben om me iets beter te kunnen voelen.
Gevoelens en behoeften zijn voor mij erg lastig te benoemen, maar met behulp van 2 lijstjes waar gevoelens en behoeften op staan geschreven lukt het wel een beetje.
Ook heb ik met Nona besproken hoe ik om ga met hoe soms mensen dingen tegen me zeggen die mij raken of pijn doen.
Meestal vergoedelijk ik de woorden van de ander, “misschien een slechte dag” of “ze bedoelt het goed en heeft echt wel goede intentie”, of “het is onwetendheid” etc..
Nona vind dat dat niet de beste manier is, ik hoef nl. niet iets “in te vullen” voor een ander, maar zou beter kunnen vragen waarom iemand zoiets tegen me zegt, of wat die persoon daar precies mee bedoelt .. en eerlijk zeggen dat het voor mij niet prettig overkomt of dat het me niet helpt.. en dat het me raakt. (Ik hoor heldin praten 🙂😇... misschien is Nona toch wel een goede psychologe)
Daar zal ik ook mee moeten oefenen.. want ik praat vrij gemakkelijk dingen weer goed.. maar daardoor cijfer ik mezelf weg en heb ik nog steeds geen duidelijkheid. Wanneer ik “invul” voor een ander, luister ik niet naar mijn eigen behoeften en laat ik uiteindelijk een beetje over me heen lopen. Okay .. oefenen dus.. er zijn hier mensen genoeg om mee te oefenen. Aldus huiswerk.. hup.. aan de slag ermee..
Met bonkend hoofd, Nona’s schuld natuurlijk..😂, stroom ik gelijk door naar de lunch.. voeder tijd... ellendig... ik ga daar zitten, maar eet eigenlijk nooit echt mee.. VAG ruikt naar LUMC.. weeïg en stoffig... drooggekookte aardappels🤢, doorgekookte groenten (slap en muf) 🤢 en onherkenbaar vlees🤢. Bah... niet voor mij..
Na lunch hadden we beeldende therapie. Ook weer pittig en ik heb vandaag 3 leeuwinnen uit mijn groep aan het huilen gekregen! Zo... doe dat maar eens na.. was zéker niet mijn bedoeling en heb me er ook bezwaard om gevoeld... helaas blijkt dat soms zo te gaan.
De opdracht was een horizontale lijn op een vel papier te zetten en vervolgens moesten we boven de lijn dingen tekenen zoals je jezelf laat zien aan anderen en onder de lijn wat je in werkelijkheid doet/voelt. Én... geef het EERLIJK weer.. , dus maak het niet mooier dan het is.
mmm.. makkie.. want dat weet ik wel van mezelf.
Dit is het geworden, ik heb de tekening bewerkt met een blurring effect, omdat het niet zo fraai was wat onder de lijn staat. Ik heb ook niets getekend, maar tekst weergegeven.. (mijn tekenkwaliteiten zijn niet zo sterk 🙈😂)
Boven de lijn wil ik wel zeggen: vrolijk doen, mensen helpen, vergoelijken, tranen weglachen.
Onder de lijn was echt niet zo mooi, maar ik moest EERLIJK opschrijven en dat heb ik dan ook gedaan. Tja, haar eigen schuld.. anders had ik het waarschijnlijk milder omschreven.
Tijdens de nabespreking heb ik blijkbaar het een en ander losgemaakt bij mijn groepsgenoten.. en voor ik het wist had ik allemaal huilende leeuwinnen om me heen.. 🦁🦁🦁.. jeetje.. ik schrok ervan, dat was echt niet mijn bedoeling..de huilende leeuwinnen vonden enige herkenning en voelde dus mee met mij.. en namen het mij gelukkig niet kwalijk.
erg lief en empathisch, maar het maakte bij mij ook een beetje schuldgevoel los. Soms blijkt dus echt eerlijk zijn ook een beetje shockerend. Ik zei al tegen de therapeute: “Je wilde eerlijkheid .. moet je
zien wat er gebeurd .... jouw schuld..😉😫”
Nou... soms gaat therapie dus zó.. en kan het echt wel eens heel heftig zijn, dat gebeurde dus vandaag.
Advies... toch eerlijk blijven met de “beeldige” opdrachten, ookal was het vandaag niet echt “beeldig”.
Zware dag vandaag vond ik.. pittig en vermoeiend.. vanavond maar even iets lolligs en “luchtigs” gaan doen hoor.. 😨
Ik heb al samen met leeuwin vandaag iets “luchtigs” gedaan. Er stond een vrachtwagen bij het internaat en de laadklep was open.. há .. idee... 💡, mogen we niet even 1 keertje op de klep gaan staan en met de bedieningsknop ons ern keer naar boven en weer naar beneden laten gaan ??
De vrachtwagenmannen vonden dat goed.. dus hup.. op de klep... bzzzzz... naar boven.. én bzzzz... weer naar beneden!! Haha .. gekkies.. dát hebben we ook eens een keertje gedaan! ✅
De vrachtwagenmannen schatte ons 12 jaar.. hihihi.. liever dát, dan 112!! 😂
Met 3 leeuwinnen zijn we na het eten een wandelingetje gaan maken.. even hoofd leeg en super spannend in het donker door het bos wandelen.
Maar... eerst even de brandtrap op bij het “landhuis”, we lopen er tenslotte toch langs!
Nog steeds in onze 12-jarige rol, melig als een zak müsli zijn we naar boven gerent en ook weer naar beneden ...
Verder ons redelijk goed gedragen, heus wel... alleen nog 1 stout dingetje gedaan...
tijdens de boswandeling op de weg terug zagen we bij een grote villa een trampoline in de tuin.. de tuin was open, de gordijnen voor het raam waren dicht en de trampoline lag letterlijk ons te roepen!!
Kom.. ff springen.. zien ze niet.. is toch leuk om even te doen.. zomaar.. we maken heus niks stuk hoor..
Zielig ook om eerst te vragen of het mág (even trampoline springen), moeten die mensen helemaal
van de bank af en naar de voordeur lopen en het is een mega groot huis, dus dat is echt een eind lopen voor hen. Nee... dat doen we ze niet aan.. we gaan gewoon even snel springen en dan weer door!
Dit was ook dikke lol én lekker stout én lekker baldadig !! Ze zullen weten dat we hier geweest zijn ook.. 🤣.
S’ avonds hebben we afgesloten met thee bij de openhaard en spekkoek en kwe lapis die ik van Roger en Sam had meegekregen!
Ook nog met lieve held geappt, dat doet me ook altijd goed! Daar krijg ik weer goede hoop van. Zelfs als hij ontzettend druk is met veel belangrijkere dingen, dan maakt hij toch nog tijd voor mij.. bijzonder.. Thanx lieve held!
Zo is de dag voorbij gevlogen.. nog een onverwacht berichtje dat morgen mijn moeder nog een keertje langs wilt konen... lief van haar! Dus... lunch skippen op het internaat en lekker met moekie op stap!
Geregeld!
Morgenochtend ga ik een keertje naar de kapel dienst. Met de leeuwinnen die deze week de Hezenberg gaan verlaten. (Afscheidsfeestje in de kapel 😇🙏🏽😃)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten